Sigaramın dumanında, bu şehrin ışıkları arasında
Hayallerim duman duman, her nefeste içime çekiyorum
Sensizliği yaşıyorum, yalnızlığımın içinde sessizce
Gitmek istiyorum, bana ayrılığı tattıran bu şehirden
Ayrıcalıklardır hayattan koparan, ayrılıklardır sevgiliden ayıran
Yalnızlığın içinde, sensizlik her nefes içiminde duman duman
Yaşamaksa yaşıyorum işte ben, hayatı yalnızlığın içinde
Yalnızlığım kaderimin ellerinde, hayatın dibine vurmuşum?
Geceler Sessiz
Saat gecenin üçünü göstermekte
Benden başka bütün gözler uykuda
Kim bilir, kaçıncı tatlı gizemli rüyada
Etraf sessiz, gece karanlık huzur içinde
Gecelerim arkadaş, gecelerim dost bana
Bu eşsiz saatlerim, dakikalarım tek sırdaşım
Gündüzlerimin hararetli yoğunluğu, yorgunluğu
Gecelerimin sessizliğinde, ruhen dinlenircesine
Sessizliğin sesiyle konuşur, geceler benimle
Ruhum gecelerle, iç içe ayrılmaz bir bedende
Geceler başka bambaşka, benim dünyamda
Herkesten tek farkım, benim gecelerim?
Çocukluğumun Şehri
İstanbul çocukluğumun şehri
Büyük Çamlıcası, Küçük Çamlıcası
Hele de Çamlıca Kız Lisesi
Kadiköy, Taksim, Serence Bey yokuşuş
Hayalimde ki eski halinle
Denizinle, martıların ve adalarınla sen
Seneler oldu, İstanbul seni görmeyeli
Ben büyüdüm, sen büyüdün İstanbul
Her şey gibi sende değiştin
Kalmadı düşlerimdeki çocukluğumun şehri
Ama sen hala her halinle güzelsin
Masmavi denizinle rüyalarımı süslersin
Eski ya da yeni halinle, bir başkasın sen
İstanbul, sen çocukluğumun şehri?