Öykü budur ya, kuşların sultanı olan Simurg Anka, Bilgi Ağacı´nın dallarında yaşar ve her şeyi bilirmiş.
Kuşlar Simurg Anka´ya inanır ve onun kendilerini kurtaracağını düşünürmüş. Kuşlar dünyasında her şey ters gittikçe onlar da Simurg´u bekler dururlarmış. Ne var ki, Simurg ortada görünmedikçe kuşkulanır olmuşlar ve sonunda umudu kesmişler.
Derken bir gün uzak bir ülkede bir kuş sürüsü Simurg´un kanadından bir tüy bulmuş. Simurg´un var olduğunu anlayan dünyadaki bütün kuşlar toplanmışlar ve hep birlikte Simurg´u bulmaya karar vermişler.
Ancak Simurg Anka´nın yuvası, etekleri bulutların üzerinde olan Kaf Dağı´nın tepesindeymiş. Oraya varmak için ise yedi dipsiz vadiyi aşmak gerekirmiş, hepsi birbirinden çetin yedi vadi... Aşk,İstek, marifet, hayret ve yokluk gibi yedi vadiymiş?
Aşk Vadisi imiş biri. İki iken bir olmak, kendinden bildiğinin hayali ile yaşamakmış.
Diğer vadi istek vadisiymiş. Kendinden başkasına istemekmiş?
Diğeri hayret, bir diğeri yok oluş vadisiymiş.
Her bir vadi bambaşka sırları barındırırmış bağrında.
Kuşlar, hep birlikte göğe doğru uçmaya başlamışlar. Samimi olmayanlar, yolda bir bir dökülmüşler.
Önce Bülbül geri dönmüş, güle olan aşkını hatırlayıp;
Papağan o güzelim tüylerini bahane etmiş?
Kartal, yükseklerdeki krallığını bırakamamış;
Baykuş yıkıntılarını özlemiş;
Yedi vadi üzerinden uçtukça sayıları gittikçe azalmış. Ve nihayet beş vadiden geçtikten sonra gelen Altıncı Vadi "şaşkınlık" ve sonuncusu Yedinci Vadi "yokoluş"ta bütün kuşlar umutlarını yitirmiş... Kaf Dağı´na vardıklarında geriye otuz kuş kalmış.
Aşkın ve sırrın dağı Kaf Dağı´na vardıklarında ögrenmişler ki; "Simurg - otuz kuş" demekmiş. Onların hepsi Simurg´muş. 30 kuş, anlar ki, aradıkları sultan, kendileridir ve gerçek yolculuk, kendine yapılan yolculuktur.
Bu otuz kuş anlamış ki, gerçek yolculuk samimiyet ve çileli olandır. Kendinden bildiğin uğruna, kendi yüreğini hesaba çekmedir gerçek yolculuk.
