Samsuna bir vapur yanaşır! Adı: Bandırma.
Kurtuluş meşalesinin ateşlendiği yerdir Samsun. Başlar amansız bir mücadele. Düşman bir değildir; beş, on, elli, yüz…Kongreler, açıklamalar, bildiriler derken ülkenin en güvenli yerinden Ankara’da seymenler ocağından tüter tandırın dumanı. Cesurdur, Kararlıdır M.Kemal Paşa ve arkadaşları. Dönemin kelli felli yazarları hakkında yazı yazarlar. Ankara’nın hiçbir zaman başarılı olamayacağını anlatırlar. “Kuzum Mustafa! sen deli misin?”, diye yazar Refik Halit.
Öyle ya! Yedi düveli yenmek kolay mı? Ya sonra; ne oldu, hanımefendiler? Ne oldu beyler, efendiler…
Yedi düvele, yedi kıtaya, yedi iklime umudun ne olduğunu soranlara, ne oldu ağalar? Ne oldu dünya benim diyenler? Nasıl bir acı çekiyorsunuz ki yıllardır yüreğinize saplanan hançerin acısı dinmedi yüreğinizde.
O Koca yürekli adam aldı ardına milletini; yürüdü düşmanın üstüne, tamda kaybetti diyenlere inat. İnaçla azimle aldı ardına halkını, ona kaybetti! Diyenlere inat…
“Tükenir elbet gökte yıldız denizde kum tükenir
Bu vatan bu topraklar cömert
Kutsal bir ateşim ki ben sönmez
İnanın Mustafa Kemal’ler tükenmez.”
Halim Yağcıoğlu
