Ana, tutuldum yine fırtınaya
Gözbebeklerinde sılanın
Uçtu yeniden ne varsa zihnimde
Tek o diyar kaldı tek sen kaldın
Türküler bastıramıyor yalnızlığımı
Mızrap amansız değiyor yüreğimin tellerine
Bir koca kentin kalabalık caddelerinde
Kazan kaldırıyor çocukluğum
Birşeyler çağırıyor beni
O küçücük ev o küçücük kız
Alınların aşındırdığı seccade
Doksandokuzluk tesbih ve sen
O küçücük ev o küçücük kız
İçimin kubbelerini yesarice çizgileyen eller
Ve yüzlerden eksilmeyen
Sanat eseri gülücükler
Bir şeyler çağırıyor beni
Dağarcıkta tandır ekmeği
Çoban ve kaval rüzgâr ve koku
Renk ve ışık bulut ve yağmur
Yağmur ve bulut
Uzaklardan çok uzaklardan geçer posta tirenleri
Beyaz camiler minareler çeşmeler
Ve sebil sular gibi
Bütün mahalleye dağıtılan şefkat
Ana, Bugün benim efkârım var aman, aman aman
Senden ayrı senden uzakta
Gönül acıyla bir oluyor
Ruh huzura düşman
Senden ayın senden uzakta
Donuyor uçurumm kenarında zaman
Zamanı dinamitlesem
Kilometreleri yutup sana varsam
Sonra duaya açılmış
Sonra boşlukta iz bırakmış ellerine sarılıp
Öpsem, öpsem, öpsem
Dedim ya Ana
Tutuldum yine fırtınaya
Gözbebeklerinde sılanın
Uçtu yeniden ne varsa zihnimde
Tek o diyar kaldı tek sen kaldın TEK SEN
Ayla ALGAN