7 Nisan 1958 /İSTANBUL
Bir aydır göçebe gibi yaşamak bugun nihayete erdi.TANRIM sana şükürler olsun.
SUŞEHRİLİ komşular vesilesi ile GALATA yakınında bir çorbacıda vaazifeye başladım.
DERVİŞ Efendi de SUŞEHRİ köylüğünden. Zemin katta tek pencereli odada bulaşık yıkıyorum bir haftadır. Pencereden güneş sızıyor.
Bir aşçı iki kişide yemek ikramcı bende bulaşıkcıyım. Eski bir beşik buldum. Odanın kenarında ?ELENORA´yı beledim. Derviş Efendi bebeğime bir şey demedi kızmadı ilgi gösterdi?
Akşam karanlık çökmeden eve geçtim. Çatı katında bir göz oda. TANRIMA şükürler olsun onu buldum. Küçük bir odun sobası var. Yağmurlu havalarda yakıyorum.
Alt katta hane sahipleri ihtiyar karı koca. İyi insanlar. Bana acıyorlar sanki? ?ELENORA? mı seviyorlar.
Makbule teyze elbise verdi torununun. Kocası da kirayı dert etme dedi?
TANRIM, ?SUŞEHRİNDEN? gelmesemiydim. İSTANBULA nasıl dayanacağım. Bir sabi ve sahipsiz bir kadıncağız?
Geceleri korkuyla karışık düşler görüyorum. SUŞEHRİNDE geçen günlerim aklımdan çıkmıyor. Istırab içindeyim. ELENORA ıstırabımı dindiriyor.
TANRIM dayanma gücü ver?
TANRIM dayanma gücü ver?
TANRIM dayanma gücü ver?
(Not:Elenora BALCİS anne ve babası SUŞEHRİLİ olan bir hemşehrimiz.YENİ ZELANDA´da yaşıyor. Sanat Tarihçi. ANNESİNİN İstanbul´da tuttuğu günlüklerinden bölümler göndermektedir.)
