Babam BEDROS...
Orta boy, vücuduna göre büyük eller.
Günün her vakti yüzünde gülümseme eksik olmayan bir adam. Üzgün olduğu zaman dağlara çöken dumanlar gibi korkunç ürkütücü.
Babadan Dededen kalma değirmen ustası.
Bozuk değirmenleri tamir eder, un öğütür.
TANRI ona öyle bir kabiliyet vermişti ki, bir ilçeye veya köye değirmen tamir etmeye gider, gözünü kapatır, değirmenin sesini dinler ve arızayı bulurdu.
MÜSLÜMAN komşularımız ona BEDİR veya BEDRİ derlerdi.
Babam bu isimleri de çok sever gülerdi..
SUŞEHRİ SİS´te bir değirmen tamiri esnasında sol koluna taş düştüğü ve kırıldığı için sol kolu hafif az hareket ederdi.
Ama Kurban olduğum Yüce TANRIM,sol kolundan aldığı gücü sağ koluna vermişti. Sağ kolu bir küçük makine gibi çalışırdı.
Büyük duvar ustaları yanında AMELE, ancak KAZA ve KÖYLERDE usta olmayınca da iyi bir duvarcı ustasıydı.
Hem DEĞİRMEN yapar hem DUVAR örerdi.
Fakirdik babamın kazandığı ve anamın el emeği ile geçinirdik.
Bir döşekte ayaklı başlı yatardık.
Ama mutluyduk.
BABAMIN ağladığını hiç görmedim. En yakın arkadaşı Fakı RAMAZAN AMCA idi.
Onunla saatlerce konuşurdu. Anam da Fakı Ramazan Amca´ya çok saygı ve minnet duyardı.
Anam HACI AĞA derdi.
Babam çok çalışırdı. Köylere Kazalara değirmen tamiri ve duvar örme işi için sık sık giderdi.
Yolunu gözlerdik. Bazen ayları bulurdu.
Gitmeden de anama "BİR EKSİĞİNİZ GEDİĞİNİZ OLURSA Fakı RAMAZAN dan başkasından istemeyin sizi ona emanet ettim" derdi!
Fakı RAMAZAN Amca da babam yokken günaşırı karısı EŞE BİBİ ile gelip, anama hitaben "MANUŞAK Bacı bir eksik gedik var mı" derdi.
TANRIM onun yattığı yeri nur kılsın. Dar zamanımızda yanımızda oldu her bir zaman. BABAM köylerden dönünce eli dolu gelirdi. PEYNİR,BAL, PESTİL mevsimine göre elinin emeğine karşı bir şeyler getirirdi.
Elleri yarık yarıktı.Hala aklıma gelince ağlarım ve şuanda bu yazıyı yazarken ağlamaktayım.
Çırpınır didinirdi bize iaşe sağlamak için.
ANAM birgün olsun BABAMA ismi ile hitap etmedi ben duymadım.BABAM da anama öyle!
RAMAZAN ayının başlarında MÜSLÜMAN komşularımızı iftara çağırırdık. Anam hazırlık yapardı. "KETE" pişirir, madımak "MIHLASI" yapardı.
BABAMI çok severdim.Birgün eğer ZENGİN olursam babama hizmet etmeyi çok istedim. TANRI yol verdi ön açtı, bahtımı aydınlattı çok ZENGİN oldum Babam göremedi.
Ağlarım ben buna ağlarım.Şu Kocaman AMERİKA bazen bana dar gelir.
SİVAS türküsü vardır ya hala söylermisiniz bilemiyorum ama şöyle idi; "KADERİME KÜSTÜM SANA KÜSMEDİM."
İşte öyle SİVASIMIN insanları.Anamı ve Babamı sizlere anlatmaya çalıştım.
Ben KİRKOR! BEDROS´tan olma MANUŞAK´dan doğma.
Rüyalarını dahi hala o bozkır şehri olan SİVAS´ta gören KİRKOR.
"BAŞINI TAŞ YASTIĞA KOYMAYA" hazırlanan bu hemşehriniz, ÖLMEDEN önce Tanrının bahşettiği o arşiv gibi zihnimde sakladığım anıları, GÜNLÜKLERİMDE yazdıklarımı size anlatacağım.
