Samsuna bir vapur yanaşır! Adı: Bandırma.
Kurtuluş meşalesinin ateşlendiği yerdir Samsun. Başlar amansız bir mücadele. Düşman bir değildir; beş, on, elli, yüz…Kongreler, açıklamalar, bildiriler. Sonra Ankara’da seymenler ocağından tüter tandırın dumanı.
Dönemin kelli felli yazarları ahkam keserler kör bıçaklarıyla Ankara’nın hiçbir zaman başarılı olamayacağını anlatırlar. “Kuzum Mustafa! Sen deli misin?”, der Refik Halit.
Öyle ya! Yedi düveli yenmek kolay mı? Ya sonra; ne oldu, hanımefendiler? Ne oldu beyler, efendiler… O Koca yürekli adam aldı ardına milletini; yürüdü düşmanın üstüne, tamda kaybetti diyenlere inat. İnançla, azimle aldı ardına halkını, ona kaybetti! Diyenlere inat…
Yedi düvele, yedi kıtaya, yedi iklime umudun ne olduğunu soranlara ne oldu ağalar? Ne oldu dünya benim diyenler?
Ve bitmedi mücadele bitmeyecekte elbet. Onlarca Mustafa Kemal yetiştirdi bu kadim topraklar. Doktorlar, Mühendisler, Öğretmenler...
“Tükenir elbet gökte yıldız denizde kum tükenir
Bu vatan bu topraklar cömert
Kutsal bir ateşim ki ben sönmez
İnanın Mustafa Kemal’ler tükenmez."(H.Yagcıoglu)