BENDE BİR ÖZLEM

BENDE BİR ÖZLEM

BENDE BİR ÖZLEM

Yoruldum, yoruldum ben artık kendimden

Kimseler sormuyor derdin nedir, nicedir diye

Hayat benim için, arap saçı misali çözemedim

Ben bende kaybolmuşum, bir yol ararcasına

Bu dünyaya gelmişim bir kere, yaşıyorum işte

Gülmek bende bir özlem, özlerim hep ağlıyor

Kınamayın beni ne olur, gülmeyi unutmuşum ben

Yoruldum, yoruldum ben artık kendimden

Kendime çare olamadım, kim derdime çare ola

Hayat beni derde savurmuş, kuru bir yaprak gibi

Yüreğimde rüzgârlar dinmiyor, bulutlar ağlıyor

Gözyaşlarım bile benim gibi çaresizce çağlıyor

Gözlerim uykuya hasret, yüreğim huzura hasret

Ama ne fayda uykularım bile beni sorguluyor

Yoruldum, yoruldum ben artık kendimden

Kimseye değil benim sözüm, asıl sözüm kendime

İçimde gizli bir hasret, özlem kara sevda gibi

Bu kara sevda günden güne yakıyor, yüreğimi

Bir gün bu özlem, bu hasret benimle son bulacak

Biliyorum ki nafile yere içimi yakıyor bu hasretim

Yoruldum, yoruldum ben artık kendimden



Anahtar Kelimeler: 0