Emek sömürüsünü meşrulaştırmak için manevi terminolojiyi kullanmaktan ar edinmeyen "baronlar", fakir fukarayı köle olarak sömürüp, onları şükretmeye davet ediyorlar.
Emek sömürüsü sınır tanımıyor. İnsanları ekmeği ile köle yapma arsızlığı toplumlarda giderek artarken, özellikle Sivas´ta da artıyor.
Asgari ücretle günde 12 saat çalışmak zorunda kalan gencecik insanlar, bir hayat kuramamanın üzüntüsünü yaşıyorlar.
Bir evde birkaç asgari ücretli ancak o evi geçindirirken, bunların evlenip ev kurma hayali de ancak hayalde kalmaya devam ediyor.
Emek ve alın terinin en ucuz olduğu Sivas´ta, emek ve alın terini sömüren pek çok baronun, "ŞÜKREDİN" diye kendi düzenlerin bozulmaması için uğraş verdikleri biliniyor.
Fakirin her an şükretmesi için telkin verilirken, zengine neden alın teri karşılığını hakkıyla vermediğinin sorgulanması bekleniyor.
