BOŞMUŞ
Şu dünyanın her şeyi boşmuş
Güvendiğin insanlar da bir hoşmuş
Menfaatler söz konusu olunca
Yakının da olsa sözün sohbetin boşmuş
**
Bu yaşamı ben hiç böyle bilmedim
Aklımca herkese adil davrandım
Her minnete her mihnete katlandım
Dost sandıklarına güven de boşmuş
**
Yaşam serüvenim olukça yoğun
Geniş bir aile her şey pek sorun
Beklentiler büyük ümitler yoğun
Herkesi kucaklamak arzusu boşmuş
**
Yıllar geçti herkes yuvasını kurdu
Bir aile on iki aile oldu
Kiminin çok erken vadesi doldu
Yüz yıl yaşasan da hayat bom boşmuş
**
Maddiyat boyutunu şükürle aştım
İnsanların tamahına hep şaştım
Hayır işlerine gönlümü açtım
Eser bırakmayan yaşam da boşmuş
**
Yaşım yetmiş yedi gönlüm on yedi
Babam aile üstünde mehtapsın derdi
Annem her şeyini bana emanet etti
Gözler kamaşınca güneşte boşmuş.
Lütfi ABAY