Çanakkale Savaşı´ndan Avustralyalı bir gazi bakın neler anlatıyor! Ve biz onların hatıralarındaki bu yazıları okuyunca ecdadımızla tekrar tekrar gurur duyuyoruz. Karşısında öldürmek zorunda olduğu düşmanı, kendisine hayran bırakma hadisesi karşısında hayretimizi gizleyemiyoruz.
? 30 Haziran günü siperlerimizin hemen yakınında sinmiş durumda üç Türk askeri bulunduğunu görmüştüm. İçlerinden biri durmadan beyaz bir mendil sallamaktaydı. Diğer ikisinin ise çok ağır yaralı olduğu anlaşılıyordu. Aramızdaki mesafe 25-30 adım kadar ancak vardı. Bir anda verdiğim kararla, karşılaşacağım tehlikeyi göze alıp siperden dışarı fırladım. Olanca gücümü kullanarak yaralıları taşımaya başlamıştım. 5-6 dakika kadar süren bu iş sırasında Türk tarafından hiçbir müdahaleyle karşılaşmadım. Halbuki onlar istelerdi, anında avlanabilecek çok güzel bir hedef durumundaydım. Hemen aynı günlerde benzeri bir olay daha başımdan geçti.Türk askerlerininbizim önsiperlerimize kadar geldikleri bir hücum sonunda,bazılarının çekilemeyerek orada kalmış olduğunu görmüştük.
İçlerinden biri ağır yaralı olmasına rağmen elinden silahını bırakmıyor, ateş etmeye devam ediyordu. Nihayet mermisi tükenince yanına sokulabildik.Baygın haldeydi hemen sargı yerine taşıdık.Yaralarından akan kan, iç çamaşırlarını vücuduna yapıştırmıştı. Doktor onları keserek çıkardıktan sonra ancak yaraları sarabilmişti.
Bu askerin metaneti,cesareti, orada olanların hayret ve takdirini kazanmıştı.
Çok geçmeden hastaneye sevk edilmiş olan bu yiğitdelikanlının hayatı kurtarılabilmiş miydi,hala merak ederim.
Savaşta bizleri en fazla etkileyen durumlardan biri de Türk askerlerinin centilmenlikleri olmuştur.Anzak koyu açıklarında demirlemiş bulunan hastane gemimiz, Türk topçusu tarafından daima büyük bir dikkatle korunmuştur. Zaman zaman savaş gemilerimiz hastane gemisine yaklaşınca,Türk topçusu Kızılhaç işaretini taşıyan gemiye zarar vermemek için hemen ateş kesmekten geri kalmıyordu.Bu ve benzeri olaylar birliğimizin bütün mensupları üzerinde derin bir saygı ve sempati uyandırmıştı.
Pek çoğumuzun düşünce ve kanaatine de ifade ettiğinden emin olarak belirtmek isterim ki,
Türklerin karşımızda değil bizimle aynı safta olmalarını yürekten arzulanmıştık.
O dehşet verici savaş içinde bizler, Türk askerini ?Coni Türk´ olarak tanımış ve hayranlık duymuşuzdur.
İlerlemiş yaşlarımda yürekten dileğim Türkiye ile Avustralya arasında sağlam bir dostluk kurulması ve bu dostluğun sürdürülmesidir.?
Teşekkürler Avustralyalı Harold?