"Gözlerinin dalışı bile çok çiğ, çünkü
Çünkü hançer nakışlarda bu çılgın çağrı,
Bu çürük iplik, bu ensiz atkı"
Zaman ve mekan aşan kaygılardan uzak bir yaşamak aslında hasretine tutunduğumuz… Ya da onca umarsızlıklar içerisinde, içimizdeki ayak izlerinin suretini izlemek belki de her şey…
Tuhaf, çok tuhaf bir iç bulantısı adeta!..
***
Biliyorum, çiğ bir çağ bu…İnsan kalabilmenin en zor olduğu çağ!
Her şeyin anlamını, bir anlamsızlık içinde yerle bir ettiği çağ… Umarsız kovalamacıların, suretsiz düşlerin, ruhu ve samimiyeti berhava eden kabalıkların yaşandığı, çiğ bir çağ bu biliyorum.
Maskeli bir balo sanki her şey!.. Çeşit çeşit maskelerle, çeşit çeşit yapay tebessümlerle donatılmış sanki dört bir taraf…
Çiğ çağın, bize kurguladığı bir balo. Yapmacık gülüşler, samimiyetten arınmış anlar, anlamını yitirmiş bakışlar!
Samimiyetsiz, sığ, niteliksiz yaşar gibi yaşamak tiyatroları… Biliyorum, bize giydirilen deli gömleği…
Bir mizansen bu yaşadığımız!.. İrkilip irkilip, yeniden uyup uyandığımızda, yine aynı oyunla bütünlendiğimiz tuhaf, kof oyun bu.
Biliyorum, çiğ bir çağ bu. İnsan kalabilmenin en zor olduğu çağ…
Öte bir hayali ve ideali, içinde barındıramayacak kadar, kaba bir çağ bu!
Kalabalıkların, hoyrat paylaşımlarına duçar olma zorunluluğu olan, rengi, rayıhası alınmış bir sıradanlık geçidi adeta…
Bu sıg çağa uygun bir yaşamak, sadece barbarların tahammül edebileceği birşey…
Gölgelerin bile ıssız bir endamla, kendi kaderlerini ördükleri, kendi iç rayihalarından damlalar pay etmeye yanaşmaya cesaret edemedikleri bir çağ bu.
Bütün çiğlikleri içinde barındırdığı, duyguya, naifliğe dair ne kadar kıymet varsa yerle yeksan ettiği bir çağ bu.
***
Çiğ çağ işte!..
Ardı arkasına, giydirilen deli gömlekleri. İnce olanların, insan kalabilenlerin kantarının tartamayacağı, ucuz aymazlıklarla dolu bir keşmekeş…
Biliyorum, yaşamak oyununda, katlanmamız gereken bir hoyratlık geçidi bu. İstesek de, istemesekte, yaşamamız gereken bir oyun bu…
Berhava edilen her şeyle birlikte…
Bildiğimiz gibi, bildiklerimiz kadar…
Bir yüzeysellik, bir sıradanlık, bir cahilane açmaz…
Bütün hoyratlığın, bütün tekdüzeliğin ve bütün renksizliğin bir birini bütünleyerek yol aldığı bir çağ bu…
İnsan kalabilmenin en zor olduğu, çok ama çok zor olduğu maskeli bir balo adeta yaşadıklarımız…
OSMAN ÇELİK
