Her gün üçer beşer öldürüyorlar.
Uygurların Neşet ERTAŞI´ı diye bilinen halk ozanı Abdürrehim HEYİT´e de kıymışlar.
Sanatçı ruhu ve naif bedeni, 2 yıldır devam eden işkencelere daha fazla dayanamayarak; zalimin şah olduğu dün-u Dünya´yı bize bırakmış.
Söylediği bir türkünün sözlerinden dolayı hapse atıp, bir dahada çıkarmadılar.
Sazından başka silahı, sözünden başka mermisi olmayan halk ozanına bile tahammül edememişler.
Bizlerin günlük hayatta, benzetme yollu kullandığımız " ÇİN İŞKENCESİ "nin hakikisini ve milyon katı dayanılmaz olanını, Mete Han´ın torunları olan soydaşlarımız, Öz gardaşlarımız görüyorlar.
Hem de yıllardır, hem de Çin işkencesinin mucidi, Çinliler eliyle.
Ama ne çektikleri zulüm, ne gördükleri işkence ne de katledilmeleri asla Dünyanın dikkatini çekmiyor., çekemiyor.
Filistin, Suriye ve Myanmarlılar bile Uygurlardan daha şanslı.
Zira, hem Dünya gündeminde olmayı başarıyorlar,
hemde Türkiye gibi güçlü bir Ülke, yani Ülkemiz her daim yanlarında.
Kahpe Çinliler, Dünyanın gözünün içine baka baka koskoca bir Milleti yok ederken;
Dünya dilsiz, Dünya kör, Dünya sağır.
Zaten, zulüm Müslümana olunca hep böyle idiler.
Buna hiç şaşırmıyoruz.
İslam Dünyası zaten hep hem kör hem sağır olmayı seçti.
Tecelliye bakın ki; Uygur kardeşlerimiz bir de Türk olmakla iki kat, ikiyüz kat, ikibin kat daha sahipsizler.
Azerbaycan susuyor, Türkmenistan susuyor, Özbekistan susuyor..
Bütün bir Türk Dünyası ölüm sessizliğinde.
Hadi diyelim onlar neyse.
Mazlumun sığınağı, sahipsizin barınağı, mağdurun hamisi benim Ülkem de susuyor.
Mısır´da Rabia, Filistin´de Rana, Myanmarda rahna olan Türkiye´m;
Ruhunur´u görmüyor, Zinnur´u duymuyor,
İktidar susuyor, muhalefet susuyor, Televizyonlar susuyor, gazeteler susuyor, Üniversiteler susuyor....
Ve
Dünyanın gözü önünde bir Millet parça parça yok ediliyor.
Zulümde İsrail´e bile rahmet okutan, tarihin en zalim, en vahşi, bu yecüc mecüc kavmi;
- yüzbinlerce insanı esir ediyor.
- Aileleri parçalıyor,
- çocuklara el koyuyor,
- talebeleri, Hocaları, Alimleri, sanatçıları öldürüyor.
Gel gör ki;
Ne buzda sıkışan balinalar kadar Dünyanın dikkatini çekiyorlar,
ne de zamlanan patates, soğan kadar bizimkini...
