Güz ayağı babam geldi. Koştuk sarıldık?
O da bize sarılmadı neden mi büyükler sevgilerini eşkere belli etmez idiler.Yüzünde gene o sessizlik var idi. ?Yollu? gelmişti bizlere her bir şey almıştı.
KUDRETLİ TANRIM lütfen garip babam Bedros Ustayı CENNETİNE koy. O çok iyi bir insandı. Günah neyim bilmez ancak çalışırdı. Karınca dahi incitmez idi.
Evimizde o gün şenlik oldu. Evimizin “hezeni” derdi anam babam için. Geldi ot minderdeki yerine oturdu. Hepimize pırtı almış idi.
Akşam çoraplarını çıkardı anam dabanlarına yağ sürdü.Babamın ökçelerine dikkatli baktım. SERÇE PARMAĞIM girer idi yarık yarık olmuş idi.Anam yağ sürdü. Ben bakınca babam fark etti. “Ne bakıyon daban emeği” dedi.
KUDRETLİ TANRIM şahit ki serçe parmağım girerdi topuklarındaki yarıklarına.O zaman bilemedim hissedemedim ağlayamadım ama aha bu mektubu size yazarken ağlamaktayım??
Kirkor DEĞİRMENCİYAN/Daban Emeği (SİVAS times)
