Şehrin gece bekçilerinden ikisi, herhalde çok arzu ettikleri halde bir türlü binemedikleri Lunapark´´ın uçan sandalyelerine binmek istemişler.
Bunun için gece yarısının geçmesini, ortalıktan el ayak çekilmesini beklemişler. Etrafta kimseler kalmayınca gizlice Lunapark´´a girip sandalyelere atlamışlar.
Galiba o gece Lunapark´´ın bekçisi de izinli mi, bir yere mi gitmiş; bunların parka girdiğini kimse görmemiş. Biri binmiş, öteki motoru çalıştırıp sandalyeler hızlanmadan gelip atlamış. Az sonra hız artmış, sandalyeler havalanmış, bekçiler birer çocuk gibi sevinerek bir zaman dönüp durmuşlar.
Neden sonra mideleri bulanmaya, başları dönmeye başlamış. Ancak sandalyeler durmuyor ve etrafta kimsecikler yok.
Sandalye dönmüş, bunlar bağırmış.
Sandalye dönmüş, bunlar bağırmış.
Dedim ya olayın ayrıntısını bilmiyorum. Sabah Lunapark´´a giden görevliler sandalyelerin hâlâ dönmekte olduğunu görmüşler.
Bekçilerin ikisi de ölmüştü!...
MUSTAFA KUTLU