Bundan tam iki yıl önce idi.Televizyonlar bir devlet adamın kaybettik diyordu.Bir devlet adamı mı?Türkiye hocasını kaybetti diyordu.Türkiye ye zeki çalışkan bir adam gelmişti,Kenan paşanın tabiri ile o da dindar çıkmıştı.O ismini Türkiye tarihine yazdıran gerek sağlığında gerekse ardından Mücahit Erbakan diye seslenilen kişi idi.Erbakan idealleri hayalleri olan yeniden büyük Türkiye,Yeni bir dünya diye haykıran bu millete kim olduğunu hatırlatan adamdı.Erbakan?ı anlamak için onun yaşantısına iyi bakmak gerekir.Bir Erbakan daha gelir mi?Çünkü O şu sözü ile;??Bugünkü olayları anlamak için tarihimizi bilmek zorundayız.İnanışın şahlanışını yaşamadan,Kosova?da Niğbolu?da bir kılıç olup parlamadan Ulubatlı Hasan olup İstanbulu fethetmeden,Sultan fatih olup atını denize sğrmeden,Kanuni olup şanlı orduları ile Avrupa?nın içine yürümeden,Seyit Çavuş olup 250 kg?lık mermiyi YA ALLAH deyip namluya sürmeden,bir insan Sakarya?nın siperlerine girmeden ve Kıbrıs?ta düşman tahkimatının arasından geçmeden Milli Selametin ne olduğunu anlayamaz?? bu millete kim olduğunu hatırlatmıştı.
İş yerimdeki patronum sen hocayı severdin yarın cenazeye sende katılabilirsin deyince hemen gidecek kafileye isim yazdırdım.Bir otobüsle akşam yola çıktık.Zor bir yolculuktu.Hepimiz hocanın bir gün aramızdan ayrılıp gideceğini biliyordu lakin insan sevdiğini kaybedince nasıl üzülmez ağıtlar yakmaz. Herkeste bir üzüntü var.Yolculuk esnasında bir yandan Yasinler dualar okuyoruz.Kimimiz kendini tutamıyor ağlıyor.Gözlerini camdan dışarıya baksa da saklayamıyor gözyaşlarını.Uzun bir yolculuk oluyor o yollar hiç bitmiyor nedense.Hüzünlü bir o kadar da anlamlı bir yolculuk.
Sabah İstanbul?a erken ulaşıyoruz.Ama Fevzi paşa hınca hınç dolu.Yanımdaki arkadaşla birlikte kalabalıkta zor bela ilerliyoruz.Fatih caminin avlusuna ulaşıp hocaya yakın olmak istiyoruz.Zorda olsa avluya ulaşıyoruz.Ara ara kalabalık bir ileri geri dalgalanmalara neden oluyor.Zaman zaman ağıtlar yükseliyor Fatih cami avlusundan.Biri bağırıyor Hocam hocam diye.Diğeri bizi kime emanet ediyorsun diyor.Ama en duygulu anlar imamın hakkınızı helal edin demesiyle oluyor .alan bulunan herkes göz yaşlarını tutamıyor.Bu anlatılmaz.İçimizden bir şey koptu.Bir çoğu kendini kaybetti.
Cenaze camiden çıktıktan yaklaşık bir saat sonra ancak dışarı çıkabiliyoruz.Zor bela yanımızdaki arkadaşın tarifiyle alternatif yollar deneyerek yaklaşık 2-3 saat sonra Edirne kapıya geldiğimizde cenazenin daha vatan caddesine dahi inmediğini görüyoruz.Koşarcasına Merkez efendi ye gidiyoruz.Konuşamıyoruz kelimeler boğazımızda düğümleniyor herkeste bir hüzün ve gözyaşı var.Mezarlığa geldikten birkaç sonra araçla cenaze geliyor.Kalabalık hocasını bırakmak istemiyor.Anonslarla yol açılması metanetli olunması gerektiği söyleniyor ama nafile.araba geçerken son kez hocamıza şimdi sevgiline kavuştun diyerek el sallıyoruz.Kendimizi tutamıyor kendini kimimiz feryat ediyor.Yanımdaki arkadaş bugün ağlamazsak ne zaman ağlayacağız diyor.Ve hocamızı göz yaşları İnna lillahi ve inna ileyhi raciun diyerek emanet ediyoruz.
Türkiye de ilk defa Atatürk den sonra ağar sanayi hamlesi başlatan adam.İlk defa uçak fabrikamız olmalı diyen ve bunun mücadelesini veren adam.Her konuşmasında yeni ufuklar gösteren hedefi çağlar ötesi olan bir adam Erbakan.Hayatını mücadele ile geçiren,önce ahlak ve maneviyat diyen adam.Meclis kürsüsünden Bana ne Amerika?dan diyecek kadar cesur ve ben bunları Allah rızası için söylüyorum oy için değil diyerek inancını gösteren biri.Eğer hocanın idealleri gerçek olsa idi yine lider ülke Türkiye olurdu elbette.
Bugün yolundayız diyenlerin yaptıkları zerre kadar alakası yok ve hoca ders anlatırken arka kapıdan kaçıp top oynayanlar. Hocam senin tabirinle yaptıklarına onların hayaller bile ulaşamıyor.
Hocam mekanın cennet makamın aali olsun?
