Mende Mecnûn´dan füzûn âşıklık isti´dâdı var
Âşık-i sâdık menem Mecnûn´un ancak adı var
N´ola kan tökmekde mâhir ola çeşmüm merdümü
Nutfe-i kâbildürür gamzen kimi üstâdı var
Kıl tefâhur kim senün her var men tek âşıkun
Leylî´nin Mecnûn´u Şîrîn´ün eger Ferhâd´ı var
Ehl-i temkînem meni benzetme ey gül bülbüle
Derde yoh sabrı anun her lâhza min feryâdı var
Öyle bed-hâlem ki ahvâlüm görende şâd olur
Her kimün kim devr cevrinden dil-i nâ-şâdı var
Gezme ey gönlüm kuşu gâfil fezâ-yı ışkda
Kim bu sahrânun güzer-gehlerde çok sayyâdı var
Ey Fuzûlî ışk men´in kılma nâsihden kabûl
Akl tedbîridür ol sanma ki bir bünyâdı var
FUZULİ