Kapıcılar Kralı
Yönetmeni Zeki Ökten elinden çıkma 1976 yılı yapımı Kapıcılar Kralı, olsa da bir daha hep beraber seyretsek türünden, sayısını bilemeyeceğimiz kadar seyrettiğimiz mükemmel fiimlerden birisi. Esasında film bir ülkenin anlatımıdır: albayıyla, memuruyla, bankeriyle, kabadayısıyla, ayyaşıyla, uyanığıyla... kralın da nasıl olacağını anlatan bir enfes yapım yani.
Her kesimin seyrettiği filmi ezberlemişizdir, adım adım zihnimizde senaryoları canlandırırız. Nereden seyretmeye başlasak çekirdek gibidir bir daha bırakamaz sonuna kadar izler, ekrana kilitleniriz hani.
Baştan seyretmeye başlamışsak, apartmanın çilekeşi kapıcı Seyyit'i kendisinin bile ne b.. yediğini bilmediği halde buluruz. Koşuşturmalar arasındadır. Ailecek apartmana kendilerini vermiş, yemek yemeye bile fırsat bulamayan bir kapıcıdır Seyyit ve ailesi... Kapıcı Seyyit, adı Seyyit, soyu değildir fimdeki Seyit. Cin desem değil, şeytanmış meğerse, filmin sonu bize gösterir bunu.
Neyse devam edelim, apartmanda Übeyit vardır, yaşlı ve zengin adam. Seyyit apartman paralarını da Übeyit ile değerlendirmekte, kırptıkları ile iyi bir gelir elde etmektedir... İşte bir plan yapılır o sırada değil mi? Apartmana görevi çok gizli memur taşınır karısı ile. Kapıcı Seyyit'in uyanıklığı ülkeyi pardon apartmanı soygundan kurtarır.
Sonundaki o sahne ile herkes birilerine kapak yapar eminim, hani sonunda kapıcı Seyit sigarayı tüttürerek oğlu İbraama söyler: Albaya da davetiyeyi verdin mi? Verdim der İbraaam, ağzı açık kaldı buba... Seyyid beter olsun der o Kemal Sunal gülümsemesiyle...
Hepsi ayakta kapıcı Seyyid'i dinler ve Kapıcılar Kralı olduğunu öğrenirler. Artık o Seyit beydir, kraldır... Kapıcılığı da bırakmaz hani, maaşını da kendi belirler, bahşiş de serbesttir artık, nihayetinde kapıcılığı meslektir ve herkes kabul eder...
Sonunda olanın yine karısı Hacer'e ve çocuklarına olduğunu bize gösterir film ve Kapıcılar Kralı Seyit beyin adını alan apartman katrajıyla bizde bir gülümseme ile biter...
Hayat bu diyelim, kapıcıların da evi olurmuş o zamanlar. Yani 1977'li yılların filmi bu. Aradan geçen 50 yılın ardından öğreniyoruz ki kapıcıların arabaları olurmuş, bankalarda paraları olurmuş.
Bir ülkenin GSMH'si değil de, kapıcısına bakacakmışız...
Neyse, gün gelecek Çöpçüler Kralı da örnek verilecek günlere geliriz inşaallah...
