kehribar bir yalnızlığa bürünürüm
senin sonbaharında
dallarım kurur ayaza vururum
bir ağıt gibi geceyi bölerek
kahreden bir mum alevinde
adına şiirler okurum
yazmak zordur
yazılmamış bir yazgının adına
farklı şehirlerde yaşamak suça dönüşür
geç kalınmış garlarda.
bir dantel endamı olsa bile hayat
atılmışsa güzelliği bozmaya yeminli bir ilmek
aşkın bendini tutamaz yine de
saçları istiflenmiş yârin kokusunda
o koku ki sen kokarsın genzimde