KENDİME SÖYLÜYORUM!

Kendime Sürülüyorum

kabul ediyorum

kendimi kendim olarak

hazanda düşen bir yaprak

bir çiğ tanesi

donan bir bakış

bir noktanın içinde derinleşen hezeyan

bir damlada kopan fırtına

deprem

benmişim

hayatımmış

fay hatlarında yırtılan

yıllardan bu yana

kabul ediyorum

tutunmak hayata

adi bir tutkal

kopan bir ip

etrafı denizlerle çevrili

bir ada

kabul ediyorum

bilmek

çölde bir serap

bildikçe sararan yapraklar

kabul ediyorum

bakışlarım beyhude

gidişlerim

gelişlerim

hiçbir yere

kabul ediyorum

yaşamak

kendimle barışık

ancak

Allah