Kendime Sürülüyorum
kabul ediyorum
kendimi kendim olarak
hazanda düşen bir yaprak
bir çiğ tanesi
donan bir bakış
bir noktanın içinde derinleşen hezeyan
bir damlada kopan fırtına
deprem
benmişim
hayatımmış
fay hatlarında yırtılan
yıllardan bu yana
kabul ediyorum
tutunmak hayata
adi bir tutkal
kopan bir ip
etrafı denizlerle çevrili
bir ada
kabul ediyorum
bilmek
çölde bir serap
bildikçe sararan yapraklar
kabul ediyorum
bakışlarım beyhude
gidişlerim
gelişlerim
hiçbir yere
kabul ediyorum
yaşamak
kendimle barışık
ancak
Allah
