KEPENEK SUYU
Olup olacağı 90cm lik bir beton kaide,
Ve üst kısmından çıkarılmış 15cm lik bir su borusu..
Musluğu yok.
Gün boyu-haftalar-aylar-yıllar...Akarda akar.
Kışın serin olur,
Yazları soğuk...
Al avucunun içine,
Nefeslen..
İç lıkır lıkır......
Baş müşterisi( müdavimleri)
Çekemin uşağları. .
Sıralı boy boy....
Ayaklar yalınayak,
Yüzleri al al..
Göbekleri ortada,
Dal-daşak meydanda...
Yok ki giydirsin anaları...
Hava soğuk,
Kepenek suyunun etrafı cıncık misali buz tutmuş.
Çekemin uşağları ağızlarını dayamış,
Sanarsın ki aylarca susuz kalmış.....
Nerden gelir,nerelere gider.
Rivayet edilir,
Çoban,otlatırken koyunlarını Temeltepenin gerisinde,
Denk gelir Kepeneğin gözesine ...
Alır avucunun içerisine,
İçer midesi şişercesine....
Kaybetmemek için gözeyi,
Örter üstünü kepeneği ile...
Haber verir görevlilere.
Sonrasında su çatlağını bulur,
Akar şehrin içine,
Süzüle süzüle ......
Bizim eve uzaklığı 50 metre.
Babam;
-Oğlum,git taze bir su doldur da gel güğüm ile,
-Baba biraz önce getirdim sürahi ile.
- Oğlum o su bayatlamıştır.
Koş getir yenisini hele...
Kepenek suyu,
Çok kolay iner mideye..
Yersin doya doya,
Tekrar içersin soda niyetine...
Karanlık çökünce,
Bidonları ile gelir, gelin görümce..
Herkes sırasını bekler sessizce.
Genç erkekler-genç kızlar bakar birbirlerine gizlice .
Ne kara sevdalar oluşur,
Kepeneğin o küçücük çevresinde...
Sevgililer buluşurdu-bakışırdı,
Şeker verirlerdi( mendil arası ) birbirlerine gizlice.
Sen ne güzel bir çeşmeydin,
Sır vermezdin kimselere.
Musluk koymuşlar ağzına,
Tadın tuzun kaçmış şimdilerde ...
Adın olmuş Adem Yavuz.
Koymuşlar önüne hamam kurnası...
Çeşme ölmüş.
İsmi kalmış bizlere,
O yıllardan hediye.
Anarız onu Kepenek suyu diye diye....!!!!!
