MAHŞERİMSİ BİR TELAŞ!

MAHŞERİMSİ BİR TELAŞ

Bir arınma savaşı gözlerimin gördüğü

Belli ki karasevda, nutkumu tutan telaş

Uzak yakın demeden diyar diyar sürdüğü

Yürekleri kavuran, cümle sevdalara baş

***

Herkesin derdi aynı, herkes kendi derdinde

Pervaneler misali yanıp sönmeye aday

Hedef bir, aynı erek büyük küçük ferdinde

Eğilmiş mağrur başlar, herkesin dilinde Hay!

***

Her sokaktan bir ırmak karışırken ummana

Hak’ka âşık her kulun nefisle cihadı bu

Karışmış gündüz gece, set vurulmuş zamana

Büyüdükçe diniyor insan denen azgın su

---

Yetmiş iki milletin kardeş olduğu yerde

Sabır denen iksiri yudumluyor her beden

Sürüklensin gam, keder çare gelsin her derde

Bir dert ki, can dayanmaz insan seline neden

***

Sarı siyah yan yana, mahşerimsi bir telaş

Anlaşılan ortak dil, tebessüm ve dualar

Kim bilir neler taşır yanaktan süzülen yaş

Bedeni arıtmaya gözden izinsiz akar

***

İnim inim inlerken başı yerde bir kadın

Belli ki Yaradan’a aktarıyor derdini

Bir adı aşk olmalı yürekteki feryadın

İnsan burda anlıyor sevdaların merdini

***

Yüzü avuçlarında hıçkıran delikanlı

Getirmiyor aklına, erkekler ağlamazmış

Meğer uğrak yeriymiş yalan adıyla şanlı

Dünya denilen yurda kimse bel bağlamazmış

Zübeyde GÖKBULUT

Orjinal Habere Git