SANATA YÖNELMEK
Bir insanı sanat eseriyle baş başa bırakın yeter.
Onda bulunması gereken davranışların zaman içinde elde edileceğini göreceksiniz.
Görüpte söyleyemediğiniz olumsuzlukların yavaş yavaş tükendiğine şahit olacaksınız.
Sanat insana yaşama zevkini ve hayatı sevmeyi hatırlatmaktadır. Şiir, tiyatro, musiki vb. güzellikler insan ruhunu derinleştiren anlamlar topluluğudur.
Bulunduğumuz ortamda seviyesiz kişilerden şikayetlerle gündemler oluşturulur. Çözümler gelmeyince de konuşulanlar hep ortada kalır. Çözümde gelmeyince o zaman yüklenmek gerek bilgi yüküne. İnsanları sonsuz güzelliklere çağırmak lazım. Bu çağrıyı da yaparken sanatın büyülü gücünden yararlanmalıyız.
Güzel´e meyilli insana güzeli sunmaktan daha tabi bir şey olamaz.
Önce sanata davet sonra şiirle muhatap olma. Sadece şiirle kalmamalı bu yolculuk.
Küçük bir hikayenin dünyasına girmek ne hoş. Ya roman kahramanlarıyla hemhal olmak.
Anlayana bir cümle içine yerleştirilmiş, bir insan emeği katılmış bir ifadenin değeri çok büyüktür. Kadrini bilmek sözünü burada kullanalım mı? Karacaoğlan ne güzel söylemiş;
? Kadrini bilmeyenler alır eline,
Onun için eğri biter menevşe?
Yirminci asırda sanat eserleri boynu bükük mü kalmalı?
İnsan bir mısradan zevk almadan mı yolculanmalı?
Gün geçer, zaman dolanır, yaptıkları ettikleri yanına kalırken insanlığın ne okuyan ne dinleyen olmadan mı bir yolculuk mukadder?...
Haydin sanata... Durmayın...
Sahi, hangi şiiri ezbere okuyabiliyorsunuz?
Mevlana ne demişti yalnızlık üstüne..?
Sadi´nin kuşlarla ilgili bir kıssasını hatırlıyor musunuz?..
Başlayın ben dinliyorum..!