SİVAS ÖZLEMİ!

SİVAS ÖZLEMİ

Çocuk denecek yaşta düştüm gurbet eline..

Ne söylesem, ne yazsam bilmeyene hoş gelir.

Kim ki sıladan ayrı, dokunmayın teline..

Hasretin kıskacında yaşamak nahoş gelir.

 

Sultanşehir Sivas‘tı hasretine yandığım;

Ve bağrında iki can canımdan öteydiler.

Rüyalarda bekleyip, gelecekler sandığım..

Gönül tahtıma ece, paşaydılar, beydiler.

 

Kayseri toprağını çıkınca, usul usul;

Heyecanım artardı böyleydi bunca sene.

GEMEREK görününce başlardı bende fasıl..

Düşerdi yanağıma damlalar tane tane.

 

ŞARKIŞLA‘ya gelince sormayın halim nice;

Veysel’in sesi gelir, uzun ince bir yoldan.

Bırakın dinleyeyim, usanmam gündüz gece..

Yaradan razı olsun söz ustası o kuldan.

 

Çalıştığım köyleri geçerken birer birer;

Dizilirdi anılar, önümde perde perde.

Ağlamak ve sevinmek biribirine girer..

Elmalı‘dan şahlanan ya Alperen’im nerde?

 

Taşlı Dere kıvrılır boynumda yılan gibi..

Vuslatın hayaliyle tutup atasım gelir.

Kül yetim dedikleri kimsesiz kalan gibi..

Kilitli kapılarda aklıma yasım gelir.

 

En nihayet görünür ana gibi öz diyar..

Bir dağın yamacında süzülür nazlı nazlı.

Sanki bir ses yükselir “Açılın” der kapılar..

“Şaha gidelim gayrı “ YILDIZELİ Banazlı...

 

Görmek kısmet olmadı KOYULHİSAR,GÜRÜN’ü

Yeşili boldur derler, domatesi,üzümü.

ZARA’dan bal geliyor, bak gerini gerini..

Bırakın yıkayayım Tödürge’de yüzümü.

 

HAFİK Gölü üstünde yapsam köy kahvaltısı;

Kuşların cıvıltısı birbirine karışsa.

Teknolojiye inat yakıversek maltısı..

Pastırmalı madımak, lavaş ile barışsa.

 

ULAŞ’ kangalın yeri, refakat etse biri..

Yol düşürüp KANGAL’a yem olsam balıklara.

Bu vefalı yürekler oldu köpeğin pîri..

Dere tepe vız gelir bakmaz kayalıklara.

 

İMRANLI’yı beklermiş Gogi Baba Türbesi,

Kimbilir kaç nesile beşik oldu bu belde.

Bak uzaktan geliyor mavi trenin sesi..

Yol alır Erzurum’a selâm var esen yelde.

 

GÖLOVA yeni ilçe, AKINCILAR da öyle..

ALTINYAYLA tanıdık görünüyor kasabam.

/Eminem Türküsü/nü söyle Talibim söyle..

Talibi Coşkun diye biri var. ” derdi babam.

 

SUŞEHRİ’nde yükselir Balhatun Minaresi,

Maneviyat iklimi sarar cümle canları.

Yaradan'ım dindirme arşa yükselen sesi..

Aratma istikbale yaşanmış zamanları.

 

DOĞANŞAR hayalimde, DİVRİĞİ düşlerimde..

Sekizinci harika bezenmiş sînesine.

Sılam gönlümde yatar, gurbet gözyaşlarımda..

Diner mi bir gün dersin, konuk olunca sin/e…

Zübeyde GÖKBULUT(gelin) KIRŞEHİR

Orjinal Habere Git