“TEZ VAKİTTE GİDEN BABAM”
Yükü ağır dertli babam
Bize çok şefkatli babam
Derdini sır gibi gömüp
Er vakitte giden babam
Göğsün ağrır sesin çıkmaz
Derdin çoktur dışa vurmaz
Canı pektir belin bükmez
Er vakitte giden babam
Dağ demedin taş demedin
Yaz demedin kış demedin
Dört kuzum yalnız demedin
Er vakitte giden babam
Uzak olsa çıkar gelir
Deniz olsa aşar gelir
Öte dünya nasıl yerdir
Tez vakitte giden babam
Koltuğunda izin yoktur
Ceketinde kokun yoktur
Ayrılığın sonu yoktur
Er vakitte giden babam
Öptüm uyanmadın babam
Gözü yaşlı giden babam
Yüzün sıcacıktı daha
Tez vakitte giden babam
Çağırırım geri gelmez
Düşlerime dahi girmez
Evlat babasına doymaz
Er vakitte giden babam
Babam gitmez sanır idim
Bazı küser darılırdım
Doyasıya sarılmadım
Tez vakitte giden babam
Ben babama doyamadım
Doktorlara soramadım
Kardeşlerim aradı da
Babam öldü diyemedim
Kalbi durmuş yüzü sıcak
Elin tutsam doğrulacak
Bugün soğukta yatacak
Er vakitte giden babam
NURAY KARACA