ANNEMİN GÜNLÜKLERİ (23) 28/AĞUSTOS/1958 İSTANBUL
Bugün çorbacı yine insan ile doldu taştı. Dağ gibi yığılmış bulaşıkları yıkamaktan yoruldum. Ancak TANRIMA şükürler ki şikayetçi değilim.
Derviş Efendi hakkımdan fazlasını veriyor.
Bulaşıkları yıkarken DERVİŞ EFENDİ zemine bulaşık haneye indi. Duvar kenarında keçi derisinden taşlanmış “NAMAZLASINI” sererek öğle namazına başladı.
Bu ihtiyar namaz kılarken, etrafa bir huzur yayılıyor TANRIM…
Namazı bitince uzunca duaya durup TANRI ile konuşmasını hiç kaçırmıyorum. Suyu kısıp bulaşıkları bırakarak, bu ihtiyarın dudaklarından dökülen sözleri yüzlerce defa duydum ve bugun yine duydum.
Derviş Efendi ellerini Tanrıya açarak” Allahım beni bana bırakma, beni bana bırakma” diye göz yaşları dökmesi, tüylerimi diken diken etti yine.
(Not:Elenora BALCİS anne ve babası SUŞEHRİLİ olan bir RUM kökenli hemşehrimiz. YENİ ZELANDA´da yaşıyor. Sanat Tarihçi. ANNESİNİN İstanbul´da tuttuğu günlüklerinden bölümler göndermektedir.)
