Bir iç yanmasıdır gözlerinin nehrinde yıkanmakBir aşkın suya yansıması gibiBazen duru bazen bazen sözlerin gibi yalınayakSen ey taş ustasıSöyleBöyle bir kalbi nasıl oyabildin kirpiklerini kullanarakHangi mısra kırık bir ok gibi saplandı yüreğine kiDiri diri yakmak oldu maharetinBir vaz geçiş ki geçememek üstüne titrediğim ellerinin tenime değen izindenTövbekar bir yalnızlık sarar saramadığın tenimiBir ah kalır ölüler diyarından banaHer bakışın üstü kapalı bir hatıra.