Milli Savunma Bakanlığı İnşaat ve Emlak İşleri Daire Başkanlığı İnşaat Yardımcılığı Ankara emrindeki görevime 30 Mart 1969 tarihinde başladım. İlk bir hafta İstihkam Sadık Albay´ın teknik çalışma odasında Sivil Mimar Nejat Bey, Deniz Kuvvetlerinden Mimar bir Teğmen, Piyade Sınıfından ODTÜ den İnşaat Mühendisi Erdem çalışma arkadaşlarımla birbirimizi tanıma ve tanışma ile geçti. Her sabah Sadık Albay gazeteleri gözden geçirir bazı konularda fikirlerimizi sorardı. Kendisi şiire çok meraklıydı, bastırdığı Yeditepe İstanbul Şiir Kitapçığından bir adet bana hediye etti. Kıdemli Albay olduğu için terfi edemeyince emekli olacağından arkadaşlarla kendisini Ankara Tunalı hilmi semtinde küçük bir kafeye davet ettik. Kendisi bizim bu davranışımızdan çok memnun olmuştu.
İkinci hafta başlayınca Tuğgeneral Şefik Denizalp beni makamına çağırdı ve İnşaat Emlak Dairesine mali yıl için tahsis edilen paradan bir miktar arttığını söyledi. Bu paranın harcanması için bir proje geliştirmemi emretti ve Asım Albayın emrinde çalışmamı istedi. Asım Albay bana Genel Kurmay Başkanlığı binasına ilave yeni bitirilmiş binanın bodrum katındaki Kara Kuvvetleri, Hava Kuvvetleri, Deniz Kuvvetleri ve müşterek brifing verilecek sahneli salonlar için proje yapmamı istedi. Proje çalışmalarımda o kısımlara giriş çıkış yapabilmem için özel izin alındı. Benimle birlikte iş için giriş çıkış yapan ustaları denetleyen aynı zamanda satın almalara ödeme yapan Genel Kurmay´dan Levazım Albay da eşlik etti. Kuvvet Komutanlıkları Salonlarının ve Brifing Salonunun tavan betonarme döşeme kalınlıkları 2 mt olduğundan harp halinde olunsa bile kullanmaya elverişliydi. Her üç salonda yapılması istenen projeler, salonların uzun duvarlarında sessiz hareket eden, ışıklandırılmış flexiglass panoların yapılması olup bunlar askeri amaçlı haritaların değişik haller için kullanılmasına hizmet edecekti.
Proje çalışmamı bitirip, malzeme cins ve miktarlarını hazırlayınca, sıra bu işleri yapacak becerikli, güvenilir ve ucuza iş yapacak taşeron bulmaya geldi. Araştırmam neticesinde kendisi de İnşaat Mühendisi olan Süleyman Demirel´e iş yapmış ve Ankara Sitelerde atölye sahibi bir kişiyle anlaştım. Işıklı panoların hareketleri esnasında sessiz hareket etmesi için sanayide rulmanlara plastik kaplama yaptırdık. Salonların ve brifing sahnesinin kullanıma hazır hale getirilmesi 11 Aylık zamanımızı aldı. Yapılan işleriHava Tümgenerale teslim edip, askerliğimin 24 ayını tamamlayarak 31 Mart 1970 tarihinde terhis oldum. Asım Albay terhis olduktan sonra sivil mühendis olarak Milli Savunma Bakanlığında çalışmama devam etmemi istedi. Kendisine çok teşekkür ettim ve Keban Barajı ve Hidroelektrik Santrali İnşaatında çalışma arzusunda olduğu söyledim.
Milli Savunma Bakanlığı Ar-Ge Dairesinin karşısındaki Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü binası içerisinde ve Keban Barajı HES İnşaatının Proje yapımı ve kontrol sorumlusu olan EBASCO SERVICES INCORPROTED şirketine asker arkadaşım Erdem Beyle beraber mülakat için görüşmeye gittim. Görüşmeden sonra baraja gitmem için Ankara-Diyarbakır uçak biletimi verdiler. İlk defa uçağa bineceğim biletimi cebime koyarak Türkiye´nin ve Dünyanın sayılı projelerinden biri olan Keban Barajı ve Hidroelektrik Santral İnşaatına kavuşmak için Ankara´dan ayrıldım. Tabii bu ayrılık sadece Ankara´dan değil, Ankara Yenimahalle 5. Durak, Aydın Sokak 19 Nolu evde ikamet eden Annem, Babam, çocukları Numan, Mustafa ve Ferruh´a hem analık hem babalık yapan, aileyi çekip çeviren fedakar, güvenilir eşim Rabia´dan da birkaç ay kadar ayrı kalmış oldum.