İŞTE BU
Bizim gibilerin yolu sevgi deryasından geçer , çay sıcaklık verir, kahve umut dağıtır, deniz huzur verir, kitaplar güzel kokarlar çok uzun zamandır yağmayıp yağmayıp ta aniden yağan yağmurdan sonraki içimize derin bir mutluluk veren toprağın kokusunu andırır sevgi deryası, havalara girmeden yaşamalı unutmamak gerekir ki
o kocaman havalı havalı balonları küçücük iğnenin nasıl söndürebileceğini hepimiz biliriz,
Özellikle içinde bulunduğumuz şu dönemi de göz önüne alırsak hiçbir şeyin önemi olmadığını görüyoruz, şu hayatta sağlık olsun huzur olsun kimselere muhtaç olmayacağımız kadar maddi bir o kadarda maneviyatımız olursa keyfimize diyecek olmaz ,
Farkında mısınız bilmem bu sıralar huzur denilen o şeyin santimine ihtiyacımız var artık çok üşüdük her yanımız buz gibi biraz baharın gelmesini istemek en doğal hakkımız değil mi ? Hissetmesini bile biliyorsak eğer,susmuş olsak ta birbirimizi anlarız.Ama zamanımızda bazı şeylerin tadı da kaçtı sanki ,sofrada ekmeğin bardakta suyun iki çift muhabbetin insanlardaki sevginin saygının en çokta güvenin, evet arkadaşlar insanı insan yapan duygular ve acılardır insan sevdiği sevildiği kadar insandır...
Yine bir sona geldik işte hepinize beyaz ve maviliklerle dolu bereketli umutlu günler dilerim.
"Bana avare diyorlar herşey haktan bilmiyorlar!
Yaşantıma gülüyorlar kaderi ben mi yarattım?
Bende usandım kendi halimden,sebebi bilmem kimin elinden !
Korkum kalmadı artık ölümden, bu canı benmi yarattım ?
Gelen vurdu giden vurdu, gözlerim yaşlarla doldu !
Benim dünyam böyle durdu ,kaderi benmi yarattım ?
Bende usandım kendi halimden,sebebi bilmem kimin elinden!
Korkum kalmadı artık ölümden,bu canı benmi yarattım? "
