MAZİ KALBİMDE BİR YARA
Başkalarına verdiğimiz değeri nedense kendimize bir türlü veremiyoruz, hep başkalarının mutluluğu için kendimizi yıpratıp durmaktan bıkmıyor usanmıyoruz güvendiğimiz yıllarca değer verdiğimiz canımız canımızdan da yakın bildiğimiz onlarca kişiler tarafından hep zor durumlarda bırakıldığımız anlar hep olmuş ve olmaya da devam edecektir, geçmişimiz nerede ise ona bir tekme vurup savurmalı parçalayıp atmalı her şeyi olacağına bırakmalı ve etrafımızla da fazla ilgilenmeden çekip gitmeli bu diyarlardan ancak öyle rahat yaşarız .
Aslına bakarsanız hiç birimiz mutluda sayılmayız, her birimizin her dönemde yaşadığı sancılı anları olmuştur ve olmaya da devam edecektir bu beşeriyet ilişkileri içerisinde ,bütün bunlara katlanabilirsek eğer,
Mutlu değiliz çünkü ,küçük ken bizlere anlatmadılar aşk tan bahsetmediler ,aşkın mutluluk getirmeyeceğini düştüğümüz her bir aşkta yüreğimizde yeni bir yaranın açılabileceğini her bir açılan yarada dayanılmaz bir acıyla karşı karşıya kalacağımızı her bir ağrının canımızı daha da acıtacağını canımızın acılara dayanamayacağını öğretemediler ,hasretimizin dağlar kadar olacağını kalbimizin adeta bir yangın yerine dönüşeceğini yaşadığımız her yeni bir aşkta yeni ihanetler tanıyacağımızı aldatılmalar yaşayacağımızı sevdiğimiz için saygı duyduğumuz için ne kadar pişmanlıklar yaşayabileceğimizi tek başına kalan bir savaş çı gibi olabileceğimizi söylemediler ki anlatmadılar ki?
Mutlu değiliz çünkü küçük ken bizlere aşkın iki kişilik bir tiyatro oyunu olduğunu yalnızlık yaşayacağımızı ve bizle re küçükken büyümemiz gerektiğini öğretmediler ki demediler ki bu acılarınızda sizlerle boy verecek diye ,
Mutlu değiliz çünkü bizlere hayatı anlatmadılar yaşayabilmemiz için kendi ayaklarımızın üzerinde durabilmemiz gerektiğini bunu yaparken de cambazlık yapmamız gerektiğini ZÜBÜK ler gibi bir karaktere sahip olmamız gerektiğini söylemediler ,çıktığımız şu hayat yolunda küçücük yüreğimizle bir an önce büyümek isterken önümüzde tehlikeli durakların olduğunu her durakta keskin bir engel her engelde bir yine keskin bir başka engel olacağını darbe üzerine darbe göreceğimizi yaşayacağımızı bizlere anlatmadılar ki söylemediler ki ?
Mutlu değiliz çünkü bizlere sendeleyerek düşebileceğimizi bazen kalkabileceğimizi bazen de yıkılabileceğimizi her yıkılışımız da ise her doğan bir günün bir dert olabileceğini hayat tan kopma isteklerimizin olabileceğini bizlere anlatmadılar ki söylemediler ki
Mutlu değiliz çünkü bizlere küçükken öğretmediler insanların ne kadar asalak olduklarını herkesleri kedimiz gibi zannetmememiz gerektiğini her önümüze gelene güvenmemiz gerektiğini insanların ÇİĞ SÜT emdiklerini ve o yüzdende uğrayacağımız ihanetlerin çok büyük olabileceğini dünyanın ta var oluşundan beridir etrafımızda insan kılığında dolaşan tilkilerin sırtlanların kurtların akbaba ların kimi zaman da ZÜBÜK lerin kimi zaman da
Baronların kimi zamanda KÖSTEBEK lerin dolaştığını her şeylerin aslında bir devri alem olduğunu bizlere söylemediler ki anlatmadılar ki ...
Mutlu değiliz çünkü bizlere küçükken etrafımızı iyi tanımamız gerektiği kandırmacalar ın yalanların içerisinde yaşayacağımızı her şeyi gerçek sanmamamız gerektiğini ZÜBÜK leri tanıdıkça sahte yüzlerin riyakar gözlerin etrafımızı saracağını onları tanıdıkça da ya onlar gibi olabileceğimizi yada insanlığımızdan utanabileceğimizi her bir yeni güne koşar adımlarla uyanamayacağımızı bunca dertle çileyle nasıl başa çıkabileceğimizi bize anlatmadılar ki söylemediler ki ? Her yürek umudu taşıyamaz her yürekte bir umutla taşınamaz bence insanlığın var oluşunun sırrı yalnız yaşamak değil yaşamaya değer olacak bir şeylere sahip olabilmektir? .
Düşünüyorum da keşke bizlerde şu kar taneleri gibi olmayı becerebilseydik , birbirlerine zarar vermeden o kadar kar taneciği bir ahenk içerisinde ne güzel de yollarına devam edebiliyorlar ?. Ya biz insanlar
