fazla gelmiş ayakkabılarından yüreği taşan
tırnakları toprağa dirayetli
dudakları en soğuk öpüşlere bile hasret
hayalleri birinci,
kendileri üçüncü sınıf yolcu kadınlar
rüzgarın gezindiği bacaklarını örten eteklerine
gözyaşlarından başka bir el değmeyen
elleri kendiliğinden düşman olur kendinden doğana.
gözleri hep yerde,
yere düşmüş yüzünü ararken
bu yüzdendir aynaları ters çevirmişliği
ve karayı bu kadar kendine yakıştırmışlığı
hangi sürme verir bu yanmışlığın rengini
hangi pudra kapatır
alnındaki anlaşılmamış yazgıları
ve satın alınmamış körpe yanakların allığını
okurken ömrünü
camda kalan parmak izlerinden
alfabesini bilmediği dilleri konuşmaya mahkum
dudakları
en soğuk öpüşmelere bile hasret
hayalleri birinci,
kendileri üçüncü sınıf yolcu kadınlar
